گیتار الکتریک سازی است که برای تولید صدا از تقویت‌کننده‌های الکترومغناطیسی به نام پیکاپ استفاده می‌کند. برخلاف گیتارهای آکوستیک که صدا را از طریق بدنه توخالی ساز تقویت می‌کنند، گیتار الکتریک برای تقویت صدا به پیکاپ‌ها و تقویت‌کننده‌های خارجی متکی است.
ماهیت و عملکرد گیتار الکتریک:
پیکاپ‌ها:
گیتار الکتریک دارای پیکاپ‌هایی است که سیم‌های ارتعاش‌کننده را حس می‌کنند و این ارتعاشات را به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل می‌کنند.
تقویت‌کننده (آمپلی‌فایر):
سیگنال‌های الکتریکی تولید شده توسط پیکاپ‌ها به آمپلی‌فایر فرستاده می‌شوند که صدا را تقویت و پردازش می‌کند.
عدم وابستگی به بدنه توخالی:
برخلاف گیتارهای آکوستیک که برای تولید صدا به بدنه توخالی خود متکی هستند، گیتار الکتریک می‌تواند با بدنه توپر (solid body)، نیمه توخالی (semi-hollow body) یا توخالی (hollow body) طراحی شود.
تنوع در صدا:
گیتار الکتریک به دلیل امکان استفاده از افکت‌ها و آمپلی‌فایرهای مختلف، امکان ایجاد طیف گسترده‌ای از صداها را فراهم می‌کند.
تاریخچه:
اولین گیتارهای الکتریک در دهه ۱۹۳۰ ساخته شدند و به سرعت در موسیقی‌های مختلف، به ویژه سبک‌های راک، بلوز و متال، محبوبیت پیدا کردند.
برندهایی مانند فندر و گیبسون از پیشگامان تولید و توسعه گیتار الکتریک بوده‌اند.
