تار و سه‌تار دو ساز زهی و مضرابی موسیقی ایرانی هستند که از نظر ساختار و صدا تفاوت‌هایی با هم دارند. تار سازی بزرگتر با صدای بم‌تر و پرحجم‌تر است که با مضراب نواخته می‌شود. سه‌تار سازی کوچک‌تر با صدای نرم‌تر و ظریف‌تر است که با ناخن انگشت اشاره نواخته می‌شود.
تار:
ساختار:
دارای بدنه‌ای بزرگتر و حجیم‌تر از چوب گردو و شش سیم است.
صدا:
صدای تار بم‌تر، پرحجم‌تر و طنین‌دارتر است.
نواختن:
با مضراب نواخته می‌شود که به نوازنده امکان اجرای ضربات قوی‌تر و تولید صدای پرتر را می‌دهد.
کاربرد:
معمولاً در اجرای قطعات پیچیده و تکنیکی، نقش رهبری و اجرای ملودی‌های اصلی را دارد.
سه‌تار:
ساختار:
دارای بدنه‌ای کوچک‌تر و سبک‌تر از چوب توت و چهار سیم است.
صدا:
صدای سه‌تار نرم‌تر، ظریف‌تر و به اصطلاح زیرتر است.
نواختن:
با ناخن انگشت اشاره نواخته می‌شود که صدایی نرم‌تر و کمتر حجیم تولید می‌کند.
کاربرد:
بیشتر برای تک‌نوازی، اجرای قطعات آرام و همچنین موسیقی تلفیقی به کار می‌رود.
تفاوت‌های کلیدی:
اندازه و وزن:
تار بزرگتر و سنگین‌تر از سه‌تار است.
جنس چوب:
تار معمولاً از چوب گردو و سه‌تار از چوب توت ساخته می‌شود.
صدا:
تار صدای بم و پرحجم، سه‌تار صدای نرم و زیر تولید می‌کند.
نحوه نواختن:
تار با مضراب و سه‌تار با ناخن نواخته می‌شود.
کاربرد:
تار در قطعات پیچیده و سه‌تار در تک‌نوازی و موسیقی آرام کاربرد دارد.
